Jak uzyskać dobrą wydajność zaciskania końcówek dla złączy Andersona

Zaciskanie końcówek to technologia wynaleziona przez firmę Amp Incorporated w 1941 roku, która jest metodą bezlutową stosowaną do zakańczania przewodów i złączy. W porównaniu z lutowaniem technologia zaciskania umożliwia szybsze i bardziej spójne zakończenie okablowania. Na przestrzeni lat wynaleziono wiele różnych metod zaciskania pojedynczych przewodów, wielu przewodów i kabli koncentrycznych.

Większość ludzi myśli o „zaciskaniu” jako po prostu dociskaniu styku do przewodu, zapewniając przewodność poprzez nacisk. Jednak prawdziwe zagniatanie obejmuje „elastyczne” i „plastyczne” odkształcenie metalu, co powoduje „zgrzewanie na zimno”. „Zgrubne zgrzewanie kontaktowe” na powierzchni metalu mechanicznie czyści przewody i złącza podczas odkształcania, często bez konieczności wstępnego czyszczenia przewodów i końcówek. Prawidłowo wykonane połączenie zaciskane może być mocniejsze i trwalsze niż połączenia lutowane, z rezystancją równą długości drutu. Prawidłowe zaciśnięcie zapewnia również szczelność, co zapobiega degradacji utleniania w miarę upływu czasu.

Schemat zaciskania końcówki złącza

Istnieją pewne kluczowe czynniki w procesie zaciskania, które są niezbędne do utworzenia prawidłowych połączeń zaciskanych metodą zgrzewania na zimno, w tym idealne złącza współpracujące z przewodami i nośnikiem materiału izolacyjnego. Prawidłowe wykonanie wszystkich tych operacji zapewni wysoką wydajność elektryczną i trwałe zakończenia, a także doskonałą trwałość w trudnych warunkach.

Przede wszystkim należy pamiętać, że wszystkie złącza mogą pracować w niewielkim zakresie średnic przewodów. Używanie przewodów i złączy o nieprawidłowym rozmiarze może prowadzić do słabej wydajności elektrycznej i wytrzymałości mechanicznej, a często skutkuje słabym lub nieistniejącym spawaniem na zimno materiału. Oprócz dopasowania złączy do przewodów lub kabli, absolutnie konieczne jest odpowiednie zaciśnięcie końcówek przy użyciu odpowiednich narzędzi w odpowiednich warunkach, ponieważ zarówno styk przewodów, jak i konstrukcja narzędzia muszą być bardzo precyzyjne.

Pomiary zaciśniętego styku muszą być wykonywane z niezwykłą dokładnością, zazwyczaj w granicach tysięcznych cala lub mniejszych. Wzmocnienie jest również konieczne, aby zobaczyć zaciskanie, aby upewnić się, że zużycie lub zanieczyszczenie narzędzia nie wpłynie negatywnie na jakość zaciskanych końcówek. Nawet niewielkie zużycie lub zanieczyszczenie matrycy zagniatającej może spowodować nieprawidłowe zaciśnięcie. Ponieważ istnieją różne rodzaje zaciskania, należy zastosować różne metody testowania na miejscu, aby zapewnić prawidłowe przemieszczanie materiału podczas procesu zaciskania.

Część końcówki jest zaciskana, a następnie pobierana jest „wysokość zaciskania”. Wysokość zagniatania końcówki będzie się różnić w zależności od rozmiaru przewodu w przypadku różnych konstrukcji końcówek. Wysokość zaciskania jest określona przez producenta końcówki i narzędzia i powinna zapewniać różne rozmiary końcówek, aby dopasować je do różnych rozmiarów przewodów. Te narzędzia o różnych rozmiarach styków również się różnią, chociaż najpopularniejszą metodą jest „modułowe” podejście do zaciskania „zaciskaczy”, szczególnie w przypadku maszyn automatycznych lub półautomatycznych, różne rozmiary rzeczywistych „matryc” mają unikalne rozmiary i kształty ze względu na kompatybilność z projektami styków i rozmiarami przewodów.

Inne typy zaciskarek mają inne niezbędne wymiary, aby określić, czy zaciskarka i narzędzie są ustawione prawidłowo. Na przykład głębokość włożenia drutu w złącza IDC mierzy się za pomocą czujnika zegarowego do pomiaru zagniatania złączy IDC (zagniatanie z przemieszczeniem izolacji). W przypadku wszystkich rodzajów zagniatania istotne jest zmierzenie, czy zaciśnięcie mieści się w granicach specyfikacji, aby zapewnić prawidłowe zgrzewanie na zimno i hermetyczne zagniatanie.

Często pomijaną cechą większości zacisków jest zaciskanie wspornika izolacji, podczas którego zaciśnięta część końcówki nie powinna stykać się z przewodem. Zaciśnięcie izolacji zapewnia odciążenie i odporność na wibracje podczas zaciskania drutu. Bez odprężania lub odprężania słabe zaciskanie będzie miało bezpośredni wpływ na zaciskanie drutu z powodu wibracji lub powtarzającego się zginania drutu, co ostatecznie doprowadzi do pęknięcia. Ze względu na szybkość, koszt i powtarzalność, zaciskanie jest obecnie najpowszechniej stosowanym rodzajem połączenia przewód-złącze w produktach elektronicznych. Prawidłowe zaciśnięcie spowoduje utworzenie spoiny pomiędzy drutem a stykiem, co skutkuje wyjątkowo niezawodnym i trwałym połączeniem, które wytrzymuje w trudnych warunkach.